Monthly Archives: September 2010

ကမၻာႏွင့္ခ်ီ္၍ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာ ကပ္မီးသည္ နီးသထက္ နီးလာေန ေခ်ၿပီ။ သံသရာႏွင့္ခ်ီ၍ ဖ်က္ေလ့ရွိ ေသာ အဖ်က္မီးသည္လည္း ညီးညီးပင္ေလာင္ေနေခ်ၿပီ။ ဘ၀ႏွင့္ခ်ီ၍ ကူးစက္ေနေသာ အစြဲမီးသည္ လည္း ညီးညီးပင္ ေတာက္ေလာင္ေနေခ်ၿပီ။ ကပ္မီးကား ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ လိုက္စားလြန္းအားႀကီး ေနျခင္းတည္း၊ အဖ်က္မီးကား တဏွာ မာန ဒိ႒ိတို႔အၾကား မိမိစိတ္ ေပါက္လႊတ္ပဲစား ပစ္ထားျခင္းတည္း။ အစြဲမီးကား ေ၀ဒနာ တဏွာ ဥပါဒါန္ တုိ႔အၾကား အာ႐ုံလိုက္စားေနျခင္း တည္း။ ထိုမီးမ်ား တကယ္ေၾကာက္ အားပိုပါသည္ဆိုေသာ္.. … Continue reading →

မသာလည္း တ, သာလည္း တ လေသာ္မွ လူေျခတိတ္ဆိတ္ လူႏွင့္သတၱ၀ါတုိ႔အိပ္ေမာက်ခ်ိန္ သာထိန္ေနေခ်က လတန္ခိုး တန္ဖိုးျပည့္မရ၊ ဘုန္းက်က္သေရ ဂုဏ္သိန္ကင္းပ အလင္းခ်သျဖင့္ အလဟႆအျဖစ္ျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ရရွာသည္။ လူတို႔တြင္လည္း အမ်ားတို႔က အားကိုးတႀကီးလိုေန ခ်ိန္တြင္ မိမိ၏ပညာစြမ္းျဖင့္ လူတို႔၏ ေနရာတန္း ၀င္ေရာက္မထမ္းပါပဲလ်က္က မလိုအပ္ခ်ိန္မွ ၀င္ေရာက္ လက္ကမ္းပါေသာ္ကား..လူအမ်ားတို႔ အားကိုးျခင္း၊ တမ္းတျခင္း၊ ၀ိုင္း၀န္းကာ အမႊန္းတင္ျခင္း၊ ၀င္ေရာက္ ခိုလႈံျခင္း မခံရေတာ့ေသာ ေၾကာင့္.. မည္မွ်ပင္ ဟိတ္ဟန္ထုတ္ေန ေစ၊ ထိုဟိတ္ကား ဟိတ္ပုပ္မွ်သာ၊ မည္မွ်ပင္ … Continue reading →

ဗီဇသတ္ၱိမွ ဇ,ျပလ်က္ရွိေသာ ဇာတိမာန္၊ အလွ ဓန ပညာတို႔မွ အားျပလ်က္ရွိေသာ ကိေလသာ့မာန္၊ သဒၶါ ဆႏၵတို႔မွ အားျပလ်က္ရွိေသာ ေနကၡမမာန္၊ ထိုမာန္မ်ား လူသားတိုင္းလွ်င္ တစ္မ်ဳိးမဟုတ္ တစ္မ်ဳိးရွိေနၾကၿမဲသာ။ ထိုစဥ္ အထက္မာန္ႏွစ္မ်ဳိးကား ယုတ္ညံ့ေသာေနရာ၌ ျဖစ္ရေသာေၾကာင့္ ဟိနမာန္၊ ေအာက္ဆုံးအမ်ဳိးကား ျမင့္ျမတ္ေသာေနရာ၌သာ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ ပဏီတမာန္၊ တစ္ဖန္ ဇာတိမာန္ကား လူ မဆိုထားဘိ တိရစ္ၦာန္မ်ားပင္ရွိေခ် ရာ အမ်ားသုံးေသာ မာန္ပစၥည္း တည္း။ ေလာကတြင္းသို႔ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ ဘာသာတစ္ခုခု ကိုယ္စားျပဳလ်က္က ၀င္ေရာက္လာ … Continue reading →

သူတစ္ပါးအေပၚ မတရားေအာင္ႏိုင္ျခင္းမွန္သမွ် အျပင္ေအာင္ ႏိုင္ျခင္း၊ အျပင္ေအာင္ျခင္းသည္ ေႂကြးမကင္း ကိုယ္တစ္လွည့္ ျပန္ခံရဖို႔အေၾကာင္းတရားျဖစ္သည္။ ေႂကြးျပန္ဆပ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ အတိုးနဲ႔အၫြန္႔နဲ႔ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ျပန္ခံရမယ္။ ဒီေတာ့ အျပင္မွာ တစ္ခါႏိုင္တိုင္း သံသရာမွာ အႀကိမ္ ႀကိမ္႐ႈံးရလိမ့္မယ္။ လူတစ္ေယာက္ ကို ဒုက္ၡေပးလိုက္ရလို႔ ကိုယ္က ႏိုင္ၿပီမထင္ပါနဲ႔။ ဒါေသက ႏိုင္သြား တာပါ။ ခိုင္းသလို လုပ္ေလ ေဒါသ က ေရာင့္တက္ေလ။ အျပင္တစ္ခါႏိုင္တိုင္း အတြင္း တစ္ခါ႐ႈံး.. ဒီႏႈန္းနဲ႔ သံသရာခရီးသြားခဲ့ၾကလို႔ ေအာက္ရပ္အပါယ္ဘုံေတြမွာ ေရစုန္ေမ်ာေနတာ၊ မႀကိဳက္စိတ္ ေဒါသျဖစ္ေပၚလာခ်ိန္ … Continue reading →

မေကာင္းမႈေတြကို ဟက္ဟက္ပက္ပက္ျပဳတတ္တဲ့ မရွက္ျခင္း မေၾကာက္ျခင္းတရားႏွစ္ပါးရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ကေတာ့ ကမၻာ့သူေကာင္းျပဳတရားလို႔ ဆိုရမယ့္ ဟီရိၾသတ္ၱပ္ၸတရားႏွစ္ပါးျဖစ္တယ္။ ဟီရိက ရွက္တာ၊ ၾသတ္ၱပ္ၸက ေၾကာက္တာ၊ ဘာကိုရွက္ၿပီး ဘာကိုေၾကာက္ရမွာလဲ။ မေကာင္းမႈျပဳရမွာကို ရွက္ရ ေၾကာက္ရမွာ၊ ဒါေၾကာင့္ ဟီရိၾသတ္ၱပ္ၸဆိုတာ သုစ႐ိုက္တရားမ်ားရဲ႕ ပဲခူးဆားပဲ။ တစ္ဖက္သား အက်ဳိးမ်ားေစ ခ်င္တယ္၊ ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္ဆို ရင္ ဒီတရားႏွစ္ပါး လက္ကိုင္ထား ၾကပါ။ ဒါန သီလ ဘာ၀နာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဒီတရားႏွစ္ပါးသာ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ၊ ဟီရိၾသတၱပၸတရား လက္ကိုင္ထားရင္ လူလူခ်င္း၊ လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ဘာသာအခ်င္းခ်င္း … Continue reading →

ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာန စတဲ့ ကိေလသာဆယ္ပါးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဟာ “အဟီရိက”လို႔ေခၚတဲ့ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း မသိေတာ့ လို႔ မရွက္မရြံ႕နဲ႔ မည္းညစ္ေစတဲ့ သေဘာရယ္၊ “အေနာတပ္ၸ”လို႔ေခၚ တဲ့ မေၾကာက္မလန္႔နဲ႔ မည္းညစ္ေစတတ္တဲ့သေဘာရယ္..အဲဒီ မရွက္ျခင္းမေၾကာက္ျခင္းဟာ ကိေလသာ ဆယ္ပါးရဲ႕ ပဲခူးဆားပဲ။ ကမၻာေလာကကို အက်ည္းတန္ေအာင္လုပ္ေနတဲ့ ကမၻာဖ်က္လက္နက္ႀကီး ႏွစ္ခုပဲ။ ေလာကႀကီးမွာ ျဖစ္ပြားၿပီး၊ ျဖစ္ပြားဆဲ၊ ျဖစ္ပြားအံ့ေသာ ဒုစ႐ိုက္မွန္သမွ် အဲဒီမရွက္ျခင္း၊ မေၾကာက္ျခင္းရဲ႕ လက္ခ်က္ေတြခ်ည္းပဲ။ လူ လူခ်င္း၊ လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ဘာသာအခ်င္းခ်င္း၊ တိုင္းျပည္ … Continue reading →

သတၱ၀ါတိုင္း ဘ၀ကို ကံစီမံ၊ ခႏၶာကိုကား ဥတုက ျပဳျပင္ခံထားၾကရရာ ကံကလည္း မသန္၊ ဥတု ကလည္း ထန္ဦးမည္ဆိုပါက ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွ အၾကား ညပ္ပါသြားေတာ့သည္သာ၊ အကယ္တိတိ ထိုအတိတ္ ပါကံကိုလက္ရွိကံျဖင့္ ျဖည့္ေဆာင္းေဆာင္းေပးရာတြင္ ကံကလည္း သမထ၀ိပႆနာ အထြတ္တင္ထားေသာ ဓမၼကံျဖစ္ေနမည္၊ ထိုဓမၼကံတုိ႔အၾကား အသိၪာဏ္မဂ္ ဖိုလ္ၪာဏ္မ်ားကပါ ဌာပနာအျဖစ္ ေပါက္ဖြားေနဦးမည္ဆိုပါက.. ထိုလူသား ဥတုဘယ္ေလာက္ ထန္ထန္ ဥတုဒဏ္ မခံရေတာ့ပါ။ အကယ္တိတိ သည္မွ်အထိ ကံအထု ၪာဏ္စုက ဖိအားမရႏိုင္ေသာ္မွ ယေန႔ေခတ္ကို တီထြင္ေပးေနၾကေသာ … Continue reading →

လူ႔ဘ၀၏ အျမတ္ဆုံးဥစၥာကား သဒၶါတရားဟူ၍ဆိုထားရာ လူ႔အသက္သည္ သဒၶါတရားပင္တည္း၊ လူဟူသည္ကား ကံအက်ဳိးေပးအရျဖစ္ေပၚလာေသာ လူ႔ဘ၀လူ႔ခႏၶာပင္တည္း။ ထိုသို႔ လူ႔ခႏၶာႏွင့္ လူသက္ ႏွစ္ခ်က္ရွိေခ်ရာ လူ႔ခႏၶာ၏အစိတ္အပိုင္းမ်ား ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးလိုက ပ်က္စီးေနေစ၊ လူသက္ေခၚ ယုံၾကည္ခ်က္သဒၶါကား မပ်က္ေစရာ၊ သဒၶါရွိေနသမွ် လူ႔ဂုဏ္သတ္ၱိ ဘာမဆို ျပည့္စုံေစႏိုင္၏။ သဒၶါမရွိက လူပုံသာရွိ လူ႔ဂုဏ္သတ္ၱိမရွိေတာ့ရကား လူ႔ဗ်ဳပ္ၸတ္ႏွင့္ လူ႔ အတၳဳပၸတ္ သ႐ုပ္ဟပ္မိသည္အထိ မျပည့္စုံႏိုင္။ လူ႔ဗ်ဳပၸတ္ကား တလြင့္လြင့္ တလူလူ တံခြန္ထူေလအပင့္ အထက္သို႔ ၀င့္တက္ေနသည္ကို ဆိုေခ်သည္။ လူ႔အတၳဳပၸတ္ကား ထိုသို႔ တစ္ဆင့္ထက္တစ္ဆင့္ … Continue reading →

ထင္ေပၚသူတို႔၏လုပ္ရပ္ လူတိုင္းလွ်င္ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္၏။ သို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ ကာမစံအိမ္တို႔ အတြက္ ဇိမ္ခံပစ္ၥည္းမ်ား တီထြင္ထုတ္လုပ္ေပးတတ္ရာ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ား၏ လုပ္ရပ္မွန္သေရြ႕ တစ္ကမ္ၻာလုံး ကပင္ မ်က္စိက်ေနေခ်၇ာ အထူးသျဖင့္ လူငယ္မ်ား ေသြးပူသြမ္းသေလာက္ ငန္းဖမ္း အဆန္းစုံ အကုန္လိုက္ေလ့ရွိၾက၏။ သူတစ္ပါးတို႔ တီထြင္ထုတ္လုပ္ထားရာ ပစၥည္းကိရိယာမ်ားျဖင့္ အဆန္းစုံ အကုန္လိုက္တုေနျခင္းမ်ားသည္ သူ႔ပစၥည္း အလကားေၾကးျဖင့္ ေၾကာ္ျငာေပးေနသည္ႏွင့္လည္းတူ၏။ သို႔ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးအတုခိုး သူတစ္ပါးပစ္ၥည္းငွားျဖင့္ ပြဲတိုးေနျခင္းမွန္သမွ် အလကား အငွားလိုက္ ေပးေနျခင္းမွ်သာ။ ထိုသို႔ အတုပိုက္လ်က္က အငွားလိုက္ေနျခင္းမ်ားတြင္ ႐ုပ္ျပမွ်ျဖစ္ေသာ အ၀တ္အစား … Continue reading →