ေလာကနတ္အမည္ရေသာ လူဘုရင္ လူမင္း အစားစားတို႔သည္လည္း တဏွာသို႔ အခြန္ေတာ္ဆက္ေန ရဆဲျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အမ်ား၌ အာဏာျပင္းေသာ္မွ မယားအလွႏွင့္ေတြ႕ေသာအခါ အာဏာကင္းေန တတ္ၾကသည္။ တစ္ဖန္ ဥပပတ္ နတ္အမည္ရ နတ္မင္းမ်ားလည္း တဏွာသို႔ အခြန္ဆက္ေနရဆဲျဖစ္ျခင္း ေၾကာင့္ အာဏာျပင္းရာျပင္း၊ ကင္းရာကင္းခ်ည္းသာ။ ၀ိသုဒ္ၶိနတ္အမည္ရေသာ ဘုရားရွင္သည္ကား တဏွာသတ္ၿပီး ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အာဏာျပင္း ဘာမဆို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ျပဳက်င့္၀ံ့ေတာ့သည္ သာ။ သည့္ပမာ သတ္ၱ၀ါတိုင္းတို႔၌ မင္းမူေနၾကေသာ အိုမင္းႀကီး၊ နာမင္းႀကီး၊ ေသမင္းႀကီးသုံးပါးတို႔တြင္လည္း အိုမင္းနာမင္းႏွစ္ပါးသည္ ေဆး၀ါးဒဏ္မလြန္ဆန္တတ္ျခင္း၊ ေသမင္းႀကီး၏ လက္ပါးေစျဖစ္ေနျခင္းမ်ား ေၾကာင့္ အာဏာျပင္း တင္းရာတင္း၊ ကင္းရာကင္းျဖစ္ေနတတ္ၾကၿပီး ေသမင္းႀကီးမွာမူကား အသက္, ကံႏွစ္ပါးစုံ ျဖတ္ထိုးထိုး ေသျခင္းေလးမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ တန္ခိုးျပ မည္သူမွ အန္မတု၀ံ့ၾကေသာ ေၾကာင့္…၊ ပုခက္တြင္းလည္း အာဏာျပ နင္လာဆို လာေပးၾကရသည္ ခ်ည္းပင္၊ လူသန္မ်ားကိုလည္း အာဏာျပ နင္ေသဆို ေသေပးၾကရသည္ ခ်ည္းပင္၊ တရားရွင္မ်ားကိုေသာ္မွ အာဏာျပ နင္တန္ေတာ့ဆို တန္ေပး ၾကရသည္ခ်ည္းပင္။ ယုတ္စြအဆုံး ဘုရားရွင္ကိုပင္ အာဏာျပ ငါဘုရင္ကြလို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္ေသး သည္ပင္။
မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ သာရဏီယကထာ-မွ ၃၆၅ ၀ါဆိုလဆန္း ၇ ရက္ စံရိပ္ၿငိမ္ ေမာင္ေသြးခၽြန္ ေပးပို႔ပူေဇာ္သည္။